Verder naar het zuiden
18 feb. 2015
🇮🇳
vanuit India
Maandag
We hebben vandaag een 200 km voor de kiezen, maar eerst gaan we lui ontbijten aan het strand. Het is rond 8u00 en er is reeds enige drukte. Volgeladen gele schoolbussen rijden af en aan,
motorfietsen zoeken zich toeterend een weg tussen het beginnend verkeer. We zijn met ons groepje van 8 de eerste klanten en we worden naar Indische normen vrij vlug bediend.
En dan zijn we weg. De wegen verder naar het zuiden zijn smal en alles loopt en rijdt door elkaar, iedereen stoort iedereen: fietsen, wagens, bromfietsen, voetgangers en koeien. De steden en
dorpen die we doorkruisen zijn volop tot leven gekomen. De stofferige kraampjes en winkels lokken hun klanten, overal lopen kinderen netjes uitgedost in schooluniform, maar voor de rest is India
is nog even smerig als twee jaar geleden. Vuil langs de straat wordt niet opgeruimd, huisvuil wordt gestort op reusachtige belten waar je de armsten ziet graven naar iets bruikbaars. Wat wel
opvalt is dat er meer bromfietsen en tuktuks rondrijden en minder fietstaxi's en bakfietsen. Er is dus enige dynamiek te bespeuren, wat klopt met de economische groeicijfers. Soms rijden we door
reusachtige rijstvelden, waarin her en der verspreide groepje vrouwen wieden. Dit is het mooie, groene, landelijke India. Maar de hutten bedekt met stro laten vermoeden dat de
plattelandsbevolking het niet makkelijk heeft.
Het is tempeldag vandaag en we worden echt verwend. Bij onze eerste stop bezoeken we de Airavateshvaratempel in Darasuram, toegewijd aan Shiva in zijn gedaante van aanbidder van Airavata, de
witte olifant van de godin Indra, die Shiva hier aanbad. De tempel uit de 12de eeuw ligt te blinken in de hete middagzon. We huppelen over de hete plaveien (schoenen zijn verboden) op het
reusachtige binnenplein. Het centrum van de tempel mogen we niet in, maar de galerijen zijn versierd met verbluffende bas-reliëfs en standbeelden van danseressen, krijgers en goden. We staan
werkelijk verstomd.
Op onze verdere tocht geeft onze gids Ravi een herhalingsles over het Hindoe-pantheon, met als voornaamste protagonisten Brahma, de schepper, Vanesha de bewaarder en Shiva de vernietiger met zijn
zoon Ganesha, de god met het olifantenhoofd. De ontelbare andere figuren proberen we niet meer op te slaan in ons tanend geheugen, we vinden ze wel terug in de reisgidsen of op het internet, maar
voor de mooie verhalen die zeker niet moeten onderdoen voor die uit de Griekse mythologie, zijn we wel te vinden.
Het hoogtepunt van deze dag is de Brihadishvaratempel van Thanjavur, ook gewijd aan Shiva, gebouwd in de 11de eeuw en nu Unesco werelderfgoed. De granieten tempel schittert in de gouden avondzon.
De hoofdtoren, de piramidevormige cella, is een overweldigend beeldverhaal met duizenden goden en demonen. Het centrum mogen we hier evenmin betreden, maar de buitenkant alleen al is een bezoek
overwaard. We hebben geluk, het is de eerste dag van het Shivafestival en het binnenplein zit vol pelgrims die de offerceremonie aan de Nandi, de stier van Shiva, bijwonen. Iedereen is onder de
indruk. Het monumentale beeld wordt overgoten met melk uit de offergaven, terwijl de trommels roffelen en de priesters rituele teksten citeren.
In de vooravond rijden we naar ons hotel in Tiruchirappalli, de stad met het grootste tempelcomplex van India, maar dat is voor morgen.
Na de culinaire excessen van gisteravond doen we het deze avond zuiniger aan. Voor 3 euro kregen we 'oothappam' op het bord, een soort pannenkoekjes met verschillende vullingen en een assortiment
sausjes, inclusief drank en thee achteraf. Lekker en ons budget is terug in evenwicht. Herziening dringt zich dus niet op, we kunnen met gerust gemoed de nacht in.
Morgen gaan we weer op verkenning.
Dinsdag
Het belooft een warme dinsdag te worden. In de ontbijtzaal doet het overijverige dienstpersoneel zijn uiterste best om ons te verwennen met toast, eieren, confituur en koffie, voedsel dat we nodig
hebben voor onze klim naar de rotstempel van Tiruchirappalli. De 17de-eeuwse tempel is gebouwd rond de legende van Shiva die een vrouw bijstaat tijdens haar bevalling omdat de oma niet aanwezig kon
zijn wegens een overstroming. De hindoe-fantasie is onovertrefbaar. De tempel is na wat we gisteren zagen, nogal minnetjes, maar wordt wel druk bezocht.
Wat een hoogtepunt moest worden, is een kleine opdoffer: de Ranganathaswalitempel staat volledig in de steigers, alle beeldjes op de tempeltorens worden herschilderd en zijn afgedekt met zeildoek;
mooie foto's zitten er niet in. Gelukkig hebben we een gids uit de duizend, die alles weet te duiden en levendig de verhalen uit de hindoe-mythologie kan vertellen.
's Middags lopen we langs de Cauvery-rivier, de heilige rivier van Zuid-India. Hier zie je dezelfde taferelen als aan de Ganges: badende en biddende pelgrims, Brahmanen die overgangsrituelen
uitvoeren, kleine tempeltjes met duistere goden die stikken in de wierook.
We hebben nog een paar uur te rijden naar Madurai, onze volgende pleisterplaats. Onderweg eten we zoals de Indiërs: op een bananenbladeren wordt rijst uitgeschept met allerlei rare groetenpurees en
pittige sausjes. Wij eten met een lepel, maar rondom ons zien we de andere gasten met de hand alles mengen en naar binnen werken.
Als we in Madurai aankomen hebben we nog de tijd om naar de Meenakshi Amman tempel te lopen. Hier hebben we meer geluk: de torens van de toegangspoorten zijn een en al kleur, hier ook een
onontwarbaar kluwen van duizenden figuurtjes. En veel pelgrims die staan aan te schuiven om hun offergaven aan te bieden. Rond de tempel is het een doolhof van straatjes met winkeltjes en
werkplaatsen van kleermakers en goudsmeden. Een hemd of een broek is hier klaar na één uur.
Morgen gaan we dit hoogtepunt van religieuze architectuur binnenin bekijken. Vanavond hebben we de groep afgesproken voor een diner op de dakverdieping van het hotel. Het wordt een gezellige
bedoening en het diner en het Kingfisher-bier smaken voortreffelijk. En mooie afsluiter van deze dag.
Reacties
Reacties
18 feb. 2015, 10:33
wat een mooi verhaal en de tempels zijn ook de moeite waard,jullie eten zoals de indieers op het platteland dat moet wel eens de moeite zijn om te beleven.groetjes en nog een mooie reis verder
18 feb. 2015, 17:48
En terwijl jullie van het warme weer genieten is het bij ons s'morgens -1 maar s'middags is de zon van de partij.
Geniet van de reis met volle teugen.
Groeten Marleen,Mariaan
19 feb. 2015, 12:41
Wat een mooie verhalen! Ze veroorzaken hier wel een opstootje van de reismicrobe.
Beste groeten uit het regenachtige Woodstock UK.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!